Ik heb veel veranderingen in mezelf opgemerkt als een direct gevolg van het ouder worden. In het algemeen heb ik een hoger niveau van gelijkmoedigheid dan toen ik 30 jaar oud was. Ik ben beter in staat standpunten die over bijna elk onderwerp van de mijne afwijken, te accepteren zonder het ermee eens te zijn. Ik herinner mezelf er regelmatiger en strikter aan dat mijn overtuigingen – zelfs die welke ik sterk aanhang – geen feiten zijn, en dat elk van mijn overeenstemmende standpunten gewoon dat is. Ik denk dat ik enige wijsheid (in tegenstelling tot verlichting) heb verkregen door op mijn achterste te worden getrapt en dat ik daardoor over het algemeen betere keuzes maak dan toen ik 30 of 40 was.
Drie ontwikkelingen hebben me echter verrast naarmate ik ouder werd. Ten eerste is mijn geduld voor sommige dingen afgenomen, wat in tegenspraak is met wat mijn ouders me voorhielden – dat ik veel geduldiger zou worden naarmate ik ouder werd. Als gevolg daarvan vermijd ik nu twee soorten mensen als de pest: Ten eerste diegenen die hun eigen belangen boven die van anderen stellen, inclusief hun eigen familie en beste vrienden. Het sleutelwoord hier is “uniform”. De tweede zijn mensen die ik “neezeggers, doemdenkers en droomverspreiders” noem. Deze mensen zien elk glas als half leeg en elke persoonlijke aspiratie als onbereikbaar of genotzuchtig.
De tweede ontwikkeling is mijn gevoel van urgentie om dingen te bereiken nu mijn vitaliteit natuurlijk afneemt met de leeftijd, zij het slechts een beetje. Volgend jaar ga ik de Kilimanjaro beklimmen. Er is niets magisch aan dit specifieke doel, behalve als metafoor en als drijfveer. Ik ga ook een boek uitgeven met de titel “Redefining Type A” (over de ondertitel wordt nog gediscussieerd). Ik heb het gevoel dat ik nog een lange weg te gaan heb en een korte – of kortere – tijd om daar te komen.
Samenvallend met wat ik doe voor de kost is de derde ontwikkeling: mijn frustratie over mensen die gestopt zijn met groeien en dat prima vinden. Dit zijn mensen die schijnen te geloven dat de eerste 25% van het leven bestemd is om te groeien en de laatste 75% om te rusten. Zij zijn wie ze zullen zijn. Ze zijn tevreden, gerechtigd, verveeld of wrokkig. Hun vaardigheden zijn verouderd en/of hun perspectieven zijn gestold en verhard. Ze verlangen naar hoe het vroeger was en zeuren over hoe het nu is. Velen zien zichzelf als slachtoffer en alle anderen als schurk. Ik heb echter geluk. De mensen die aangetrokken worden om met mij te werken zijn niet die mensen. Mijn cliënten zijn managers en bedrijfseigenaren die hun productieve visies op hun leven willen verwezenlijken.
De grote bedrijfsfilosoof/consultant/spreker Jim Rohn zei ooit, toen hij beschreef wat hij voor de kost deed, dat hij “werkte aan zaken die er toe deden met mensen die erom gaven”. Ik zou dat graag stelen en het op de achterkant van mijn visitekaartje laten drukken. Het beschrijft mij en mijn bedrijf als een tee.
Hier zijn mijn wensen voor jou: Creëer het leven waar je van droomt. Geen excuses, geen schuld, geen schuldgevoel. Doe meer; geef meer; geef wat uit; spaar wat. Word de persoon die je altijd al hebt willen zijn. Stel doelen en onderneem relevante actie om ze te bereiken. Meet uw vooruitgang; voer onderweg koerscorrecties uit. Leer van uw fouten, waarvan er veel zullen zijn als u daadwerkelijk dingen doet. Lees de grote boeken. Bezoek musea. Ontwikkel nieuwe vaardigheden. Maak nieuwe vrienden en waardeer de vrienden die je al hebt.
En bovenal, wat je aspiraties ook zijn, geef nooit op!
Mijn vriend en trainer van topatleten (o.a. Drew Brees en LaDanien Tomlinson), Todd Durkin, vermaant en moedigt anderen aan met de zin “en dan nog wat”. Wil je een groot leider zijn? Wees een groot leider, EN DAN ANDER! Een geweldige vader? Wees een geweldige vader, EN DAN ERNSTIG! In dezelfde lijn, hier is mijn vraag voor jou: Als het niet de moeite waard is om goed te doen, is het dan überhaupt de moeite waard om te doen?
Wacht niet; de tijd voor actie is nu!!!
Een paar jaar geleden riep ik de naam van John Goddard aan om een punt te maken over persoonlijke groei. Zijn naam, zijn leven en zijn prestaties zijn de moeite waard om hier opnieuw te noemen, voor de context.
Goddard is een van ‘s werelds grootste avonturiers. Artikelen over hem zijn geschreven in vele gerenommeerde publicaties. Op 15-jarige leeftijd stelde hij een lijst op van de dingen die hij tijdens zijn leven wilde doen, zien of meemaken. Hij heeft onder meer de Chinese Muur bezocht, de Rose Parade bijgewoond, de route van Marco Polo gevolgd en de Matterhorn beklommen in een sneeuwstorm die zo hevig was dat zelfs professionele klimmers het niet wilden doen.